ती भेट अशी घडली, सगळे जण माझ्या पाळणाच्या भोवती उभे राहीले, माझ्याकडे बघुन हसले वगैरे आणि बाबांना म्हणाले,'कसला चिकणा आहे रे तुझा मुलगा, एकदम घारुअण्णा'. एकही जण मला हात लावायच्या सुध्दा भानगडीत पडला नाही.
बहुधा त्यांचे सर्व लक्ष बाबांनी आणलेल्या गजाननच्या बटाटेवड्यांमध्ये आणि प्रशांतच्या गुलाबजामांमध्ये असावे. कारण काहीही असो.
आता बरोब्बर याच्या विरुद्ध काय घडले ते सांगतो, मी छान पैकी एकटा पंख्याशी खेळत होतो असा,
आल्या आल्या मला उचलुन घेउन so cute, so cute म्हणत दोन्ही गालांचे हजार हजार तरी पापे घेतले असतील. त्या गेल्यावर मला कळले, माझा एक गाल गुलाबी आणि एक मरून दिसत होता, कारण एकीनी गुलाबी lipstick लावलेली व दुसरीनी मरून.
मग आईने खास त्यांच्यासाठी बनवलेली पावभाजी आणली खायला तर डाएटच्या नावाखाली एकीने भाजीबरोबर एक पाव खल्ला आणि दुसरीने दीड पाव, तेही अगदी नको नको म्हणत. चमचम मिठाई सुद्धा दोघीत मिळून एक खाल्ली त्यांनी.
यांच्या जागी जर माझ्या बाबांचे मित्र असते ना तर आईला पण खायला उरली नसती पावभाजी.
खाणे पिणे झाल्यावर माझे फोटोसेशन सुरु झाले त्यांच्याबरोबर आणि मग मात्र माझे हाल विचारु नका, आणखी काही सांगत नाही, तुम्हीच बघा,
कसं धरलयं मला :(
Uncomfortable position
आता ठेवा मला खाली pleeeeeeeeeeease
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा